De Nederlandse ontwerper Bart Hess, die bij een groot publiek bekend werd met zijn Slime Dress voor Lady Gaga, begeeft zich op het snijvlak van vormgeving, mode en beeldende kunst. De afgelopen tien jaar presenteerde hij uiteenlopende projecten waarin de relatie tussen mens en materiaal, natuur en technologie centraal staat.

Uitgangspunt in het werk van Bart Hess (Geldrop, 1984) is het menselijk lichaam, dat hij steeds op een andere wijze bekleedt, vervormt of verfraait op een manier die wei...

Kuno Grommers (1946) speelt een spel met het waarnemingsvermogen.

Wat 2D is lijkt 3D en vice versa. Maar de term 'spel' is eigenlijk een woord dat wezensvreemd is aan zijn werk. De foto's hebben een soort onopgesmukte oprechtheid die niet stroken met het gegeven te willen foppen, om de tuin te leiden middels een 'trucje'.

De foto's hebben een soort frisse doch tijdloze uitstraling. Elk afzonderlijk beeld is autonoom. Maar als reeks gepresenteerd gaan de vormen nog meer een eigen leven leiden...

De foto's in 'I loved my wife' werden gemaakt op het terrein van 16 Duitse psychiatrische instellingen. In deze instellingen werden gedurende de Tweede Wereldoorlog tienduizenden kinderen vermoord. Om het leven gebracht omdat ze als ongeneeslijk ziek werden aangemerkt. De kosten om hen in leven te houden waren te hoog voor de samenleving, een stellingname die kracht werd bijgezet met films en andere propaganda gericht tegen personen die de maatschappij niets te bieden hadden. Eufemismen voor ...

Cecilia Vissers maakt deel uit van de beweging New Minimalism. Hoewel haar werk geïnspireerd is door kunstenaars als Donald Judd, gaat zij veel verder dan zijn formele thema's. De industriële perfectie van Vissers staat duidelijk op gelijke hoogte als die van Judd. Maar er is nog iets anders. Alleen al de titels van haar werken laten een belangrijk verschil zien. Judd en andere minimalistische kunstenaars verwezen vaak naar hun werken als 'zonder titel'. Een doos is een doos. Licht is gewoo...