‘Esthetica is voor de schilderkunst wat ornithologie is voor de vogels.’

Deze oneliner slingerde de Amerikaanse kunstenaar Barnett Newman ooit in het gezicht van zijn landgenote, de filosofe Susanne Langer. Newman is nu nog steeds een grote naam. Langer helaas niet.

Dit boek toont waarom dat onterecht is. Voor het eerst brengt het een aantal van haar essays in Nederlandse vertaling samen. Susanne Langer (geb. Knauth) was de eerste denker van de analytische school die ernstig aandacht had ...

‘Een politieke partij is een machine om collectieve hartstochten te produceren. . . . Kreeg de duivel de organisatie van het openbare leven in handen, dan zou hij niets ingenieuzers kunnen bedenken.’

In de winter van 1942, tijdens wat haar laatste levensmaanden zouden worden, schreef de Franse denker Simone Weil een korte en explosieve tekst. Ze onthult scherpzinnig hoe politieke partijen een verstikkende invloed kunnen hebben op het democratisch proces.

Weil stelt de gewaagde vraag: wat ...

Niet iedereen die de stem verheft, krijgt evenveel gehoor. Vooral vrouwen die zich uitspreken over een controversieel onderwerp waar ze belang aan hechten, worden vaak niet geloofd. Integendeel: ze worden geridiculiseerd, gepsychologiseerd, gecanceld of zelfs vermoord. Dat laatste overkwam de Griekse filosofe Hypatia.

De Britse filosofe Miranda Fricker bedacht de theorie van kennisonrecht om dergelijke situaties te verklaren. In dit boek legt Sigrid Wallaert uit wat Fricker daar precies mee b...

‘Het grote Europese beest van de twintigste eeuw heeft een uitgesproken voorkeur voor het fascisme.’ — Simone Weil

De schokgolf die het fascisme vanaf 1922 in Europa teweegbracht, had ook een impact op de filosofie. Denkers van allerlei slag deden hun best om deze nieuwe en uiterst succesvolle partijen te begrijpen. Welke nieuwe concepten bedachten ze daarvoor?

In dit boek brengt filosoof Thomas Crombez een rijk spectrum aan filosofen uit Frankrijk, Duitsland, Groot-Brittannië en hun t...

In het debat over eicelinvriezing overheersen extreme stellingen. Er lijken maar twee kampen te zijn. De voorstanders juichen de reproductieve technologie toe als een bijdrage aan de vrouwenemancipatie. De tegenstanders veroordelen ze juist als een onderdrukking van de vrouw, of zelfs van de menselijke natuur.

De jonge en debuterende filosoof Michiel De Proost betoogt in dit essay dat de vraag rond de emancipatorische werking van eicelinvriezing de verkeerde accenten zet. Als hulpmiddel grijp...