Brunner kwam in de jaren twintig van de vorige eeuw als een theoloog naar voren, die niet tussen de partijen wilde staan, maar tot ergernis van velen ter linker- en rechterzijde de pretentie leek te hebben erboven te kunnen staan. Vrijzinnigen hadden dan ook het gevoel dat het hier om orthodoxie in een modern gewaad ging, en orthodoxen zagen hierin vaak orthodox pratende vrijzinnigheid. In ieder geval voelde men zich genoopt om hierop te reageren, vandaar dat Brunner tot het midden van de jar...

De auteur doet eerst een poging te laten zien, dat christenen en kerken in Nederland zich in de afgelopen eeuw direct of indirect vanuit hun geloof met politiek bezig hebben gehouden, en dat dit dikwijls tot onder­linge conflicten heeft geleid. Daarna stelt hij aan de orde, hoe enkele politieke ontwikkelingen en controverses zijn verlopen, hoe die kunnen worden beoordeeld, en welke lessen daaruit misschien kunnen worden getrokken. Tenslotte gaat hij in op de verhouding tussen geloven en hand...

'Als je gauw dominee wilt worden en de daarvoor benodigde kennis wilt opdoen, ga dan in Utrecht studeren. Als je wel in theologie geïnteresseerd bent, maar ook graag de nieuwste romannetjes leest en een gezellige tijd wilt hebben, ga dan naar Amsterdam. Als je je serieus in de geschiedenis van de kerk en de theologie wilt verdiepen, dan raad ik je het historisch-kritische Leiden aan. Wees niet bang voor de kritiek, die heb je nodig als een tijd van zuivering.' Dat antwoord gaf dr H. Berkhof,...

Het geschriftje De fide et symbolo van Augustinus is niet alleen een eerste aanzet tot het speculatieve denken van deze kerkvader, maar ook een weerspiegeling van die vorm van vroegchristelijk geloven en denken, die dominant zou worden in de geschiedenis. Meijering geeft een vertaling met aantekeningen en probeert verder te laten zien, hoe Augustinus heeft doorgewerkt in de traditie, met name in de reformatorische traditie. Hij geeft tenslotte bij ieder behandeld punt ook zijn eigen mening.

Eg...

Brunner kwam in de jaren twintig van de vorige eeuw als een theoloog naar voren, die niet tussen de partijen wilde staan, maar tot ergernis van velen ter linker- en rechterzijde de pretentie leek te hebben erboven te kunnen staan. Vrijzinnigen hadden dan ook het gevoel dat het hier om orthodoxie in een modern gewaad ging, en orthodoxen zagen hierin vaak orthodox pratende vrijzinnigheid. In ieder geval voelde men zich genoopt om hierop te reageren, vandaar dat Brunner tot het midden van de jar...

Brunner kwam in de jaren twintig van de vorige eeuw als een theoloog naar voren, die niet tussen de partijen wilde staan, maar tot ergernis van velen ter linker- en rechterzijde de preten-tie leek te hebben erboven te kunnen staan. Vrijzinnigen hadden dan ook het gevoel dat het hier om orthodoxie in een modern ge-waad ging, en orthodoxen zagen hierin vaak orthodox pratende vrijzinnigheid. In ieder geval voelde men zich genoopt om hier-op te reageren, vandaar dat Brunner tot het midden van de ...

Men kan zichzelf de vraag stellen, waarom men als predikant iedere zondag uit de Bijbel preekt, als men niet van mening is dat de Bijbel het (onfeilbare?) Woord van God is. De doorslaggevende reden voor de auteur is, dat men zich dan blijft aansluiten bij de kerkelijke traditie en niet de behoefte heeft om als hervormer te fungeren.

De lezer zal ongetwijfeld constateren dat de vierde evangelist en leerlingen van hem in dit bundeltje een voorkeursbehandeling hebben gekregen. Dit is een subject...

In het jaar 178 werd Irenaeus bisschop van Lyon. Hij wordt heden ten dage beschouwd als de eerste echte theoloog, en grondlegger van het christelijke denken. Irenaeus ging de strijd aan met de in zijn tijd bloeiende stroming van de gnostici. De gnostici geloofden dat de geestelijke, door de Geest geregeerde mens één is met het hoogste

Goddelijke. De verlossing uit de ‘boze wereld’ lag in de bewustwording van die eenheid. Irenaeus polemiseert tegen deze ketterij en beschrijft hoe Jezus,...

Karl Jaspers (1883-1969) en Karl Barth (1886-1968) waren giganten op hun eigen terrein, Jaspers in de wijsbegeerte, Barth in de christelijke dogmatiek. Toen ze in 1948 elkaars collega's werden, hadden beiden op hun gebied een wereldnaam. Hun vakken lagen zo dicht bij elkaar dat er duidelijke raakpunten waren, die wrijfpunten konden worden.

Jaspers' theologie had en heeft vooral aan de linkerkant van de vrijzinnige theologen in Nederland een opmerkelijke aanhang. Hijzelf is bewust niet kerkeli...