na de guillotine

dit bed laat niet met rust

waar ‘t dier een leven waant

waar ruis tussen niets

en niets bewaakt

en hou ik vast wat er niet is

elke cel voegt zich naar patronen

je geur verliest

en, mij van het gewone

waar het hoofd ook valt

Loneliness, pain, love and something more than understanding yourself. In poetry, as a woman sees.

In 2016 kreeg ik een nieuwe aortaboog in mijn borst vanwege een aneurysma. De aanloop naar deze ingreep besloeg een paar jaar waarin ik regelmatig het ziekenhuis bezocht. In alle stadia zette ik in gedichten op papier hoe het ging en wat dat met me deed. De weerslag is dit bundeltje, dat alles bij elkaar tien jaar beslaat, van de eerste voorbode tot de laatste nacontrole.

Ik draag deze gedichten in dankbaarheid op aan de artsen die me een nieuw leven gaven. Als er één les is die ik uit mij...