Mijn naam is: Pieternel Antonia Eugénie Louisa Gerarda Werners. Geboren te 's-Hertogenbosch op 14 april 1943.

Onze wereld is niet altijd een fijne plek, maar in het vrij associëren ligt een kracht verscholen om de realiteit behapbaar en wellicht zelfs dragelijk te maken. Beleving of creëren van poëzie spelen een sleutelrol in het 'onthaasten''. Je hart openen voor een engel op je schouder. Dat kan immers ook in het hart van de stad, middenin de drukte van je leven. Maar wat als je engel e...

De nieuwe dichtbundel van Gerrit Kouwenaar opent met de reeks een glas om te breken, die ter gelegenheid van zijn vijfenzeventigste verjaardag als extra fraaie leparello verscheen. Hij sluit een indrukwekkende reeks gedichten van rouw, die hun aanleiding hebben in de dood van Kouwenaars vrouw Paula, maar op de lezer in de eerste plaats een algemeen geldige, ja nu al klassieke indruk maken. Tussen die twee afdelingen in staan gelegenheidsgedichten in engere zin, maar als het waar is dat alle g...

omdat ze mensen heeft gekend die geen stofwolk

veroorzaken maar eruit bestaan

Lucas Rijneveld zoekt in zijn gedichten de ruimte van een weiland of de zee - maar ook die van een flat of dodemanshoek. Alles krijgt de breedte van haar dichterlijke blikveld, en zo krijgen de gewoonste dingen de ongewoonste proporties. De grote thema's zijn aanwezig in de kleine woorden, en de beeldenrijkdom waarmee fantasie en werkelijkheid elkaar raken zorgt dat zijn gedichten niet zijn te vangen. Wat grappig is...

'Gewapend is het glas, gewapend is het veilig'

Aan welke kant van het glas bevind je je? Weet je het antwoord pas als je het breekt? In zijn nieuwste bundel leidt Onno Kosters je langs en door transparante wanden die ons scheiden van de werkelijkheid: beeldschermbril en dwazenspiegel, touchscreen en monitor, televisie en surveillancelens. Kijken en bekeken worden, of je het weet of niet, of je het wilt of niet: de glazen ogen zijn overal. In lange, meanderende gedichten en heldere, co...

Ik wilde je iets moois vertellen, niet over het donker

waar we heen gaan, hoe de wereld stopt

met draaien, vlam vat, valt –

ik wilde je iets goeds vertellen,

over hoe jij groter wordt en mooier,

dat ik doodga van geluk om jouw bestaan.

Ik wilde je iets moois vertellen maar je slaapt.

’s Avonds, als zijn gezin slaapt, trekt een dichter zich terug op zolder. Met uitzicht op de groene muur van een monumentaal kerkhof, een gitaar op schoot en een borrel onder handbereik neemt hij afscheid van zijn j...

Om een gedicht voor elke dag te schrijven ben je wel even bezig.

Deel 2 is het resultaat van nadenken, schrijven, schrappen om vervolgens een selectie te maken voor deel 2.

Een gedicht kan je aan zetten tot nadenken en het te bekijken vanuit een andere hoek.

Wat als een gedicht je niet bevalt? Scheur de pagina eruit en gooi deze in de prullenbak,

de pagina omslaan mag natuurlijk ook.

ik denk aan het leven

ik zit hier

ik zie mezelf

in mijn herinnering

ik zit hier

een mieters gevoel

in mijn herinnering

gevolgd door een gevoel van dankbaarheid

een mieters gevoel

het maakt me weemoedig

gevolgd door een gevoel van dankbaarheid

alsof de zee begint te vlammen

het maakt me weemoedig

via de zee kom ik weer dichter bij mezelf

alsof de zee begint te vlammen

fijn dat golven blijven komen

via de zee kom ik weer dichter bij mezelf

ik zie mezelf

fijn dat golven blijven komen

ik ...