‘We kunnen er niet onderuit: we beleven emotionele tijden. Waar men ook kijkt, commotie is de norm, intensiteit de vorm.’ Zo begint het nieuwe boek met essays van Stefan Hertmans, waarin hij ons verlangen naar een arcadisch bestaan fileert. Waarom moeten we alles wat we van waarde achten – seksualiteit, identiteit, kunst en literatuur, sociaal engagement – onophoudelijk opfokken voor het grote doel? Kunnen we de dingen niet meer in hun waarde laten zonder ze uit te kauwen? Wellicht he...

Na de kloeke satirische ‘universiteitsromans’ Onder professoren en Uit talloos veel miljoenen duurde het zes jaar voor er een nieuwe roman van Willem Frederik Hermans verscheen. Een heilige van de horlogerie (1987) vertelt het verhaal van klokkenmaker/filosoof Constantin Brueghel, die heimelijk verliefd is op de Amerikaanse actrice Louise Brooks. Twee jaar later kwam de omvangrijke en fascinerende roman Au pair, ‘de beste sinds Nooit meer slapen’ (Trouw), waarin vooral de verhouding t...

Willem Frederik Hermans neemt, als het nodig is, geen blad voor de mond. In deel 14 van zijn Volledige Werken, het vierde deel met beschouwend werk, wordt dat wederom bewezen. De boeken die in dit deel zijn gebundeld verschenen tussen 1985 en 1988: enkele kleinere publicaties en de verzameling van ruim honderd columns en essays die onder de naam Door gevaarlijke gekken omringd verscheen. Een recensent omschreef wie Hermans met die gevaarlijke gekken bedoelde: Iedereen dus eigenlijk die wel e...

Deel 13 van de Volledige Werken van Willem Frederik Hermans bevat twee bundels beschouwend werk, Ik draag geen helm met vederbos (1979) en Klaas kwam niet (1983). In beide kloeke bundels wisselt Hermans met veel enthousiasme polemieken, recensies en columns af met essayerende stukken. Veelvoorkomende thema’s zijn de filosofie en de literatuur (vooral Franse), en ook linkse politici moeten het weer geregeld ontgelden. Commercieel gezien waren de beide boeken een groot succes, maar de pers wa...

In de jaren zestig en zeventig leefde

Hermans zich uit in vele genres. Het sadistische

universum uit 1964 is een vinnige essaybundel,

waarin hij zijn briljante borrelende

geest op veel onderwerpen en personen

loslaat.

Machines in bikini, een verhandeling over

stroomlijn en techniek, verscheen in 1974

als gelegenheidsuitgave. Als bibliofiele

editie verscheen in 1976 de verzameling

aforismen Dinky toys, en van een heel ander

kaliber was de in de vermomming van

de jezuïetenpater Anastase Prudhomme

geschreven tekst Annum Veritatis uit 19...

De democratie van de eenentwintigste eeuw raakt steeds meer uitgehold.

Populisten zaaien angst, het wantrouwen groeit, de redelijkheid is zoek.

De politiek lijkt echter meer bezig met de volgende verkiezingen dan met

de lange termijn.

Het fel besproken Tegen verkiezingen pakt uit met een nieuwe diagnose

- en een lang vergeten remedie. Dit invloedrijke manifest maakt duidelijk

dat de huidige verkiezingen een vermolmde procedure zijn. Gebaseerd op

internationale studies en experimenten presente...

Nederland heeft geen Nationaal Historisch Museum nodig, nu het zelf tot museum verworden is: cultureel behoudzuchtig, gerontocratisch, en zwaar beveiligd. De ideologieën van Museum Nederland zijn uitgeput, zijn macht is uitgewerkt en zijn geld is uitgegeven. In deze tijd van crisis geeft Willem Schinkel in De nieuwe democratie een aanzet tot democratische vernieuwing. Want is democratie tegenwoordig niet nog slechts een boekhoudtechniek? Hoe kan een politiek die het steeds moet afleggen tege...

Alles wat u altijd al wilde weten over De donkere kamer van Damokles maar niet durfde te vragen

De donkere kamer van Damokles is zonder twijfel de bekendste roman uit het rijke oeuvre van Willem Frederik Hermans. Als begeleidend boekje schreef Hermans-biograaf Willem Otterspeer een biografisch essay over Hermans inspiratiebronnen, de ontstaansgeschiedenis van de roman en de uiteenlopende reacties die deze klassieker door de jaren heen heeft uitgelokt. Ook probeert hij te achterhalen hoe He...

Van vrouwen in de Kamer of in het kabinet kijkt niemand meer op, maar toen in juni 2006 twee vrouwelijke fractievoorzitters een dito minister lieten struikelen, vulden zich de opiniepagina s met de vraag of dit nu bewees dat politiek vrouwen hard maakt, of dat dit onvrouwelijke vrouwen waren.

Onder de titel De vrouw als mens presenteert Jolande Withuis een radicaal voorstel om het feminisme nieuw leven in te blazen en dit soort borrelpraat voorgoed de kop in te drukken. Het boek biedt een sp...