Resultaten (4)
maandag verzonden
Oorlogsmisdaden in de oudheid en later
Themanr Kleio jrg. 49, nr. 3-4 (juni-okt 2020)
2020 || Paperback || Koen Vandendriessche e.a. || Maklu, Uitgever
Inhoud
99 Een opmaat - Koen Vandendriessche
101 ‘Oorlogsmisdrijven’, slachtoffers en daders in de oudheid. Suggesties voor een historisch verantwoorde benadering - Christian Laes
117 Schending van oorlogsdoden in de oudheid: een misdaad? - Reinout Wels en Welmoet Wels
129 Caesar in Gallië: enkele reflecties over archeologisch onderzoek en militaire confrontaties in de Lage Landen - Robert Nouwen
142 Bekentenissen van een 'oorlogsmisdadiger': Caesar in de klas - Korneel van Lommel
169 Oo...
maandag verzonden
Hekeldichten
2020 || Hardcover || Juvenalis e.a. || Athenaeum
‘Romeinen imiteren de Grieken, maar de satire is van ons,’ zei in de oudheid een professor in de retorica. Het sarcastische hekeldicht werd inderdaad ‘uitgevonden’ door de Romeinse dichter Juvenalis (ca. 100 n.Chr.). Enkele van de zestien hekeldichten die hij als een vroege stand-upcomedian voordroeg zijn beroemd geworden: die op vrouwen, op het literaire leven, op de drukke wereldstad (Rome) en op de Raad van State die vergadert over het bakken van vis voor de keizer.
‘Wie bewaakt...
maandag verzonden
Ik verlang en sta in brand
Van Sapfo tot Sulpicia
2020 || Hardcover || Sapfo || Athenaeum
Sapfo van Lesbos staat als een lichtend baken aan het begin van de literatuurgeschiedenis. Ze leerde hele generaties dichters hoe ze moesten schrijven: levendig, lyrisch, en intens persoonlijk. Er is niet veel bewaard gebleven van haar werk, maar wat er nog is maakt zo’n indruk dat Sapfo is uitgegroeid tot de beroemdste dichteres uit de geschiedenis.
Na Sapfo lieten meer vrouwen een nieuw en eigen geluid horen in de antieke dichtkunst. Anyte uit Arcadië verhief als eerste het landschap to...
maandag verzonden
Ovidius, Ibis
Een verwensing
2020 || Paperback || Ovidius || Uitgeverij Damon VOF || met inkijkexemplaar
Vertaald door Christiaan Caspers
Onder redactie van Vincent Hunink
Nadat keizer Augustus hem naar een kille uithoek van het Romeinse rijk verbannen had, ging Ovidius door met schrijven. De 'Fasti', een lang gedicht in de speels-erudiete trant van de 'Metamorfosen' bleef uiteindelijk onvoltooid, maar met de 'Tristia' en de 'Brieven van de Zwarte Zeekust' grondvestte hij een genre dat tot in onze tijd navolging vond, onder meer in het werk van de twintigste-eeuwse ballingen Osip Mandelstam en J...