“Het absurde ontstaat uit de confrontatie van de mens die vraagt, en de wereld die op een onredelijke wijze zwijgt.”

Hoe moet ik leven, als ik mij nergens op kan beroepen?

Dat is de vraag die Albert Camus (1913-1960) ons voorlegt in De mythe van Sisyphus.

Een vraag die ook nu nog even dringend is als in 1942 toen Camus dit boek publiceerde.

De mythe van Sisyphus in een splinternieuwe, frisse vertaling van Elly Jaffé Prijs winnares Hannie Vermeer-Pardoen.

De Atheense aristocraat Xenophon (ca. 430-355 v.Chr.) ontmoette Socrates in 404 v.Chr. en werd een van zijn leerlingen. Xenophon, die van nature praktisch en utilitaristisch gericht was, heeft Socrates zeker niet in alles begrepen, maar is 'zijn' Socrates steeds trouw gebleven. Zijn Apomnemoneumata Sokratous of Herinneringen aan Socrates getuigen daarvan.

De eerste twee van de vier boeken weerleggen vooral de aanklacht tegen Socrates en behandelen verder de opvoeding van de jeugd; de laatste ...