Zoekfilters
Geen verdere filters gevondenWillem Oltmans (5)
morgen verzonden
Memoires 1997-A
2020 || Paperback || Willem Oltmans || Uitgeverij Papieren Tijger || met inkijkexemplaar
31 januari 1997
Peter, Ellen en ik zijn anderhalf uur bij Ruud Lubbers thuis in Rotterdam geweest. We zaten op de eerste etage in zijn werkkamer. Ria serveerde koffie. Het gehalte van zijn boekenkast was eigenlijk beneden peil. Lubbers was buitengewoon aardig.
Lubbers opende de bijeenkomst, mij recht aankijkende: „Yours is a mission impossible.” Ik dacht dat hij daar wel eens gelijk in kon hebben, maar niet knokken tegen zoveel smerigheid is ook geen optie. Wim Kok, zei Lubbers, had geen ...
morgen verzonden
Memoires 1995-B
2020 || Paperback || Willem Oltmans || Uitgeverij Papieren Tijger
4 juli 1995
„Jij bent een masochist. Je blijft je belangen schaden,” zei Pieter.
„Nee,” antwoordde ik, „ik verdom het om zoete broodjes bakken.”
Beatrix heeft haar buik al vol van de reis, eigenlijk door mijn pamflet, wat alles nodeloos compliceert.
„Waarom heb je die brochure niet achteraf geschreven,” vroeg Broertjes ook nog.
„Omdat de majesteit zelf in haar Kerstrede sprak over kletsen achteraf over eens gemaakte fouten.” Maar dat had ik in het pamflet ook duidelijk gem...
morgen verzonden
Memoires 1996-B
2020 || Paperback || Willem Oltmans || Uitgeverij Papieren Tijger || met inkijkexemplaar
27 september 1996
Terug in het hotel kwam Kees Versteegh van NRC Handelsblad bij de balie naar me toe en zei: „Willem, ik wil dat je weet dat ik vorig jaar in Djakarta, tijdens een briefing met minister Van Mierlo, waarbij hij hoog opgaf over zijn ontmoeting met minister Alatas, de vraag heb gesteld: ‘Hebt u ook geprotesteerd over het feit dat Willem Oltmans geen visum kreeg?’” Van Mierlo wilde niet alleen geen antwoord geven, hij werd woedend. „Dat is gemakkelijk bij hem,” zei V...
morgen verzonden
Memoires 1996-A
2020 || Paperback || Willem Oltmans || Uitgeverij Papieren Tijger || met inkijkexemplaar
19 april 1996
(…)
Professor Delgado haalde me af van het vliegveld. Caroline nam al meteen foto’s toen we het appartement binnenwandelden.
(…)
Al gauw vertelde hij een schitterend verhaal. Hij zat laatst op het terras van hun boerderij aan de grens met Portugal en luisterde naar prachtige muziek, met om hem heen het getjirp van duizenden krekels. Hij stelde zichzelf de vraag of krekels ook van muziek konden genieten. Niet dus, want hun neuronen waren er niet op gecodeerd. Dat bracht hem...
morgen verzonden
Memoires 1997-B
2020 || Paperback || Willem Oltmans || Uitgeverij Papieren Tijger || met inkijkexemplaar
28 oktober 1997
Een psychologe in de televisieshow van Ricky Lake zegt: „Parents should never shame their children.” Ik ving die zin toevallig op, terwijl ik aan mijn schrijftafel zat. Dat was exact iets van mijn jeugd dat ik nooit heb kunnen vergeten. Het gebeurde constant thuis tot ik bij de familie Van Dijk intern ging, en later bij mejuffrouw Buringh Boekhoudt kwam. Maar, geen twijfel, de schade was geleden.