Het leven van Waheeda Shadood kwam even tot stilstand toen zij de diagnose uitgezaaide kanker kreeg. Ongeneeslijk. Statistisch had ze nog dertig maanden te leven. Ze begon openhartig te schrijven over onder andere haar tocht langs huisartspraktijken, klinieken en ziekenhuizen, ook omdat er in vele culturen een taboe rust op het praten over die enge ziekte die niemand voluit wil noemen: K. Wat zullen anderen wel niet denken? 'Leven in termijnen' gaat over het opruimen van ballast en het doorbr...