Stefaan De Ruyck vertelt openhartig over zijn carrière in de podiumkunsten, de cultuurpolitiek en het kunstonderwijs. Vijfendertig jaar zat hij op de eerste rij en speelde hij een belangrijke, maar bewust discrete rol in het cultuurbeleid van België.

Even openhartig vertelt hij over zijn zoektocht naar een filosofische houvast, over zijn initiële kwetsbaarheid en het geruststellende quiëtisme van de stoïcijnen.

Korte, soms hilarische anekdotes die hij shortcuts noemt en een playlist met ...