We beginnen met het feit dat de zogenaamde Hollanders respect tonen voor mensen uit Limburg die Limburgs praten. Ze vinden dan dat deze ‘roots’ hebben, iets dat ze zelf niet (meer) hebben en daar zijn ze jaloers op. Het verschaft een zekere identiteit. Limbo-Nederlands vinden ze belachelijk, dat is gewoon een afwijkende vorm van Nederlands.

Kijken we echter vanuit Limburg naar het Limburgs dan wordt dit als dom, achterlijk en middeleeuws gezien. Iets waar je zo snel mogelijk vanaf moet ge...

‘Ingeslapen door de tijd en nooit wat verandert. Een dorp, een verzameling boerenhuizen rond de kerk, een herberg, een molen, een brouwerij, misschien een schooltje, wat bongerden en moestuinen met rond daarom het open veld, aangeduid als gewanden. Wat kitscherige huizen rond een historische kern. Omgeven met de ongecultiveerde grond, begroeid met hout en heide te midden waarvan hier en daar wat geïsoleerde ontginningen, een kamp genaamd. Verderop akkers met een Gewann-verkaveling.’ Zo m...

Reinoud en Elian doen een cultureel antropologisch veldwerk met het doel het schrijven van een dissertatie over de nog oorspronkelijke inheemse Wawai-stam in zuidelijk Guyana. Dit wordt het Tigri-gebied genoemd.

Dit gebied ligt tussen de rivieren de Nieuwe Rivier of Boven-Corantijn en de Coeroeni/Koetari dat door Guyana en Suriname wordt betwist. In 1969 werden Surinaamse werklieden door Guyana uit het gebied verdreven. Toen de Nederlandse regering weigerde de TRIS in te zetten, stuurde Surin...

Legendarisch is het verhaal van Mevis (Barthelomeus) Offermans, die tijdens de territie (bang making) van de tortuur alle bendeleden verklikte. Offermans: ‘Kort voor middernacht tussen 4 en 5 april 1750 klonk in het Stammenderbos bij kasteel Terborgh, een geluid dat de dapperste de haren te berge kon doen rijzen: er werd op een fluit een bekend wijsje gespeeld. Het diepe, donkere bos kwam tot leven. Vage schimmen kwamen uit alle richtingen op het geluid af dat vanuit de ‘Vossekoel’ klon...

De meeste Zuid-Limburgers hebben, in vroegere jaren, in kleine, gesloten boerengemeenschappen geleefd. Hun hoeves, boerderijen en vakwerkhuisjes lagen verspreid in het zicht van de kerk. Menigeen werd er gedoopt, getrouwd en begraven voor hetzelfde altaar. Vaak stond er aan de rand van het dorp een kasteel of een herenboerderij. De keuterboeren bewerkten hun eigen lapje grond, pachten een paar hectaren van de grootgrondbezitter of werkten als dagloner op het land van de edelman. Bijna elk dor...