Na een lang traject met veel traumaverwerking is Rosalinde Trijssenaar (1974) geland in een hofje onder een kerk. Van huis uit natuurkundige maar helaas uitgevallen door ziekte wijdt zij zich nu aan vrijwilligerswerk en dichten. Beide met de insteek anderen die met trauma te maken hebben gehad de moed te geven op zoek te gaan naar heling en voorspoed.

Met invloeden van Elgar, Emmerson en Dickinson beschrijft Trijssenaar mooie ontwikkelingen in de natuur, stad en in het land. Eerst tijdens de ...