In een ver verleden bedacht de mens goden, godinnen, halfgoden, engelen, duivels, demonen, djinns en andere virtuele wezens, in een poging om de wereld te begrijpen, te verklaren en te ordenen.

Veel godheden werden ‘naar het beeld en gelijkenis’ van de mens geschapen, fysiek en karakterieel, andere getuigen van veel verbeelding. Vaak weerspiegelen zij de leefomgeving waarin zij het licht zagen, en vele getuigen van universele menselijke angsten en bekommernissen.

Sommige evolueerden onder...

De mens bedacht godheden om zijn gebrek aan kennis te compenseren en zich te wapenen tegen emotionele tegenslag. Virtuele godheden bleken ook nuttig te zijn om morele codes, normen en regels in toepassing te brengen. Regels die door mensen bepaald worden, kunnen aangevochten worden, die van godheden veel moeilijker, omdat het virtuele wezens zijn.

De normen en regels die aan godheden toegeschreven worden, weerspiegelen die van hun scheppers. Zij verschillen van cultuur tot cultuur, evenzeer a...

Over de ganse wereld bedachten mensen talloze godheden en andere virtuele wezens Nog steeds weerspiegelen zij de kennis van de mensen in de streek waar zij ontstonden.

Godheden gedroegen zich als mensen en hielden er gelijkaardige opvattingen op na. Vele vertoonden dezelfde karaktertrekken, fouten en gebreken als de mens die hen schiep. Ook hun houding ten aanzien van de mens in de maatschappij is een spiegel van die van hun leefomgeving en de plaatselijke gebruiken.

Veel godheden kregen eige...