Er zitten barsten in de wereld en dat hebben wij gedaan. Ons denken in tegenstellingen – mens tegenover andere levensvormen, man tegenover vrouw, wit tegenover zwart, techniek tegenover natuur – heeft geleid tot een wereld die de wereld niet meer is. Laten we niet naïef zijn; het zijn barsten die niet gerepareerd kunnen worden, het zijn wonden die niet helen. Ze vragen niet om ‘oplossingen’. We moeten volgens de barsten leven en met zorg en aandacht zoeken naar het leven dat deze won...