Nu standbeelden sneuvelen en het Nederlandse koloniale verleden opnieuw tegen

het licht wordt gehouden, is het hoog tijd om ons weer te verdiepen in de koloniale

letteren. Want is die besmette canon nog het lezen waard? En is het geen tijd om

Oeroeg en De stille kracht van hun sokkel te trekken? Waarom is er amper aandacht

voor de Surinaamse en Antilliaanse literatuur? En welke boeken en schrijvers zijn er

vergeten of over het hoofd gezien?

Namens De Groene Amsterdammer stelde Rasit Elibol De...