Sinds ongeveer 2005 schildert Jan Cremer zeegezichten. Als jonge matroos bevoer hij verschillende zeeën in het noorden van Europa. Die reizen maakten enorme indruk op hem. Behalve het fysiek zware werk en de schoonheid van de uitgestrekte watervlakten, de vrijheid die hij voelde, was er aan boord ook altijd de dreiging van het geweld van de natuur. Dat is terug te zien in zijn onstuimige doeken. Meestal is er een duidelijke zee en de hemel daarboven zichtbaar, maar soms is er geen duidelijke...

De waarheid laten zien, de feiten weergeven, de 'de leugen op zijn smoel slaan'. Zo beschrijft de graficus, animatiekunstenaar en decorontwerper John Heartfield in 1967 tijdens een interview het doel van zijn politieke fotomontages. Zijn beeldsatire wil aanklagen, ophelderen en ontmaskeren. Het is een middel in de politieke strijd.

Heartfield bouwde voort op de kracht van het beeld. Hij was ervan overtuigd dat men ‘met de foto heel eenvoudig de gebeurtenissen, de waarheid, de feiten’ kon...

De publicatie CRUX combineert het werk van 4 schilders uit Leipzig: Martin Kobe (1973), Mirjam Völker (1977), Robert Seidel (1983) en Titus Schade (1984). De vier studeerden aan de Leipziger Hochschule für Grafik und Buchkunst, waar ze les kregen van Neo Rauch en Arno Rink. De invloeden van Rauch en Rink zijn onmiskenbaar aanwezig en de virtuositeit in beheersing van schildertechniek is opvallend.

Rob Scholte (geboren Amsterdam, 1958) is de koning van het copyright. Afbeeldingen uit kunst en reclame, maar ook uit het alledaagse leven, vormen het uitgangspunt voor zijn schilderijen. Zonder zich te schamen gebruikt hij bestaande beelden. Hij legt onverwachte verbanden en goochelt met de betekenis. Reproductie in alle vormen kenmerkt Scholtes kunst en juist deze reproducties zorgen ervoor, dat zijn werk een groot publiek bereikt.

Scholte is de onmisbare exponent van de roerige en roemruch...