Natalia Ginzburg (Palermo 1916 – Rome 1991) is een van de beste en meest vooraanstaande Italiaanse schrijfsters uit de twintigste eeuw en behoeft geen nadere introductie, zeker niet nu ze sinds een paar jaar internationaal is herontdekt.

In het najaar verschijnt de essaybundel De kleine deugden, een collectie van elf portretten over het leven, waarin Ginzburg bekende voorwerpen en ervaringen – versleten schoenen, spaarpotten, gehaktballen, kindertijd, stilte – transformeert tot onderwerp...

Natalia Ginzburg schreef Familielexicon toen ze in de jaren zestig in Londen woonde. Vol heimwee naar haar grote, luidruchtige Italiaanse familie staat ze stil bij de routines en rituelen, grappen en beledigingen die deel uitmaken van elke familie. Haar vader Giuseppe Levi, een Joodse wetenschapper, gaat geheel op in zijn werk en wandelmanie. Hij staat op gespannen voet met zijn weemoedige vrouw Lidia – toch kan hij niet zonder haar. Ze staan aan het hoofd van een huis vol vrienden, boeken ...