Er is al heel wat geschreven over trauma. Van Gorp en Vercaigne proberen hier geen verhaal boven, maar eerder ernaast te zetten. Hun eigen(zinnige) insteek wordt onder andere vormgegeven door hun unieke verhouding. Deze verschoof door de jaren van therapeut en patiënt naar bevriende collega’s en wordt gevoed door een gedeelde passie voor het therapeutisch veranderproces.

Van Gorp en Vercaigne belichten in dit boek moeilijke, mooie, interessante en uitdagende aspecten van hoe men naar thera...