Brussel kenmerkte zich tijdens de late negentiende eeuw door een bruisende kunstscène: een divers tentoonstellingswezen, een bloeiende kunstverkoop, de internationaal vermaarde art nouveau en een uitgesproken vernieuwingsdrang.

Deze artistieke bedrijvigheid ging gepaard met een massale verslaggeving over kunst in kranten en tijdschriften.

Pro Arte! Cui Bono? brengt deze ongeziene schrijfwoede voor het eerst grondig in kaart. Het boek brengt de aanwas van het veelstemmige kunstdiscours in ver...