In Noem haar naam stelt Jorie Horsthuis zichzelf de vraag: kun je iemand missen die je nooit hebt gekend? Als Jorie Horsthuis een jaar of zes is, neemt haar moeder haar in vertrouwen: ze had eigenlijk een tweelingzusje, maar dat is dood geboren. Haar moeder drukt Jorie op het hart de naam van haar zusje nooit hardop te zeggen. ‘Wees blij dat je ook een gezonde dochter hebt,’ kregen Jories ouders na haar geboorte in 1981 te horen. Hun verdriet werd niet begrepen, en afscheid hebben ze niet...