Het laatste dat Ri ziet uit het raam van de treincoupé, wanneer ze haar geliefde Praag verlaat voor het winterse Moskou, is een fantastische neonreclame. Een koffiekannetje dat - op en neer, op en neer - een espressokopje met de overheerlijkste koffie vult. Ri houdt van espresso en van mooi servies, in haar koffers heeft ze van beide veel meegenomen, omdat zoiets in het 'merkwaardige, vieze en onmogelijke land' waar haar man Robert werkt niet te krijgen is.

Veel buitenlanders stromen naar de...