‘Ik word ’s ochtends wakker, ik ga zitten, ik loop lange afstanden. Als er ergens gezwommen kan worden mag ik graag zwemmen. Als ik een fiets heb zal ik daarop rijden, vooral naar afspraken. Ik hoef geen voorbereidingen meer te treffen, behalve de voorbereiding op de dood, en die tref ik door te lachen. Niet om de dood natuurlijk. Om mezelf.’

In dit memoir nodigt Jesse Ball de lezer uit in zijn leven en doet hij met onbevreesde eerlijkheid rauw en openhartig verslag van pijn, liefde, ro...