Ouder worden is – zo zegt men vaak – een aflopende zaak, meer van hetzelfde, steeds minder. Niets is minder waar.

De senior bezit wijsheid, resultaat van een levenslange ervaring, een unieke bron van inzicht. De senior wordt bovendien het eeuwige leven beloofd want ziekte en vergrijzing zullen tot het verleden behoren. Toch is er de gedachte dat de oudere een last is, een kost voor de samenleving. In dit essay wordt de relatie omgekeerd: de senior is een puber die burgerlijk ongehoorzaam ...