“Ik ben dik geboren. Toen ik ter wereld kwam, ergens in juli, woog ik tien pond en dat is rijkelijk veel voor een baby. Een weg terug was er niet meer vanaf die bewuste, hete dag.”

In 'Dikke huid' neemt de zeer dikke heldin de lezer mee in korte verhalen over haar dagelijks leven, vol knellende terrasstoelen, dunne actrices op de televisie en troostende tompoezen. Een soms hilarisch, maar vooral intiem zelfportret van een zwaargewicht.

Bij een laatste poging om af te vallen grijpt ze uit ...