‘Dat hij u al die jaren bleef herkennen en ontmoeten, zo kan je dat toch wel noemen. Zielsverwanten, dat waren jullie. Weet u, ik voel hoe bedroefd u bent. Die hond is dood, en we weten beiden dat de dood, nou ja, onherstelbaar is. Maar kijk ons nu toch hier zitten, op dit bankje. Kom, gooi die koude thee maar weg dan schenk ik u opnieuw in.’

Ook in het verhaal 'Die hond is dood' van Ireen van der Lem, gaan kwetsbaarheid en troost hand in hand. Twee vrouwen ontmoeten elkaar dagelijks in h...