Ik loop de trap af, de treden kraken onder mijn blote voeten.

In de kamer zie ik dat de keukendeur dicht is.

Die deur is bijna nooit dicht.

Dichterbij gekomen hoor ik zacht gekreun.

Met mijn oor tegen de deur blijf ik staan luisteren, houd mijn adem in.

Ik hoor gefluister, versta niet wat er gezegd wordt,

hoor wel de stem van mijn moeder en een zware ademhaling.

Ik druk tegen de deur, nog eens en nog eens.

In paniek roep ik: ‘Mama, mama, doe open!’

Als Ingrid op 10-jarige leeftijd ...