'Begin vandaag aan mijn achtenzeventigste lente met een kopje thee, drie beschuitjes met pure chocoladevlokken en een vijf minuten-eitje. Ergens op de wereld is iets fout gegaan waardoor het buiten ademloos grijs is.'

De lente brengt een nieuw begin, de zomer viert het leven, het najaar luidt de neergang in en de winter dompelt het land in een diepe slaap. Zoals de natuur haar jaargetijden kent, zo heeft ons leven ook verschillende seizoenen. In 'Seizoenen' kijkt Herman van Veen terug met ee...

In Voor het eerst schrijft Herman van Veen over het onbarmhartige proces van het ouder worden. Wanneer begint dat, ouderdom? Op welk moment besef je dat die jonge man is afgelost door een man op zekere leeftijd? De geest is vitaal, maar het lichaam hapert soms. De kloof tussen nu en vroeger wordt steeds groter. De ervaringen stapelen zich op, de herinneringen verdringen elkaar. Onverschrokken gaat Van Veen de confrontatie aan met zichzelf en schrijft hij over zijn leven van toen en nu. Over v...

Zoek een moeder die Alberdina heet en zie, als je uit school komt, hoe ze met haar armen over elkaar en een schort voor en met een broodmes onder haar arm, in de deuropening met een glimlach op je staat te wachten. Herman van Veen lijkt op zijn vader, fluiters zijn het, die hoor je al van ver aankomen. Ook als het niet zo gaat als je zou willen helpt vrolijkheid. Van Veen weet wat hem gelukkig maakt: zijn ouderlijk huis in de Kievitsdwarsstraat, het doek dat opengaat, zijn viool in de hand. H...

Herman van Veen beschrijft in dit boek

de geschiedenis van Landgoed De Paltz in Soestduinen.

Over wat er groeit en bloeit, haar gasten en bewoners,

van Neanderthaler tot de Das.

Omdat ze elkaar even niet anders dan vanachter glas mochten zien, schreven Anne en haar vader elkaar over wat ze normaal aan de keukentafel of tijdens een wandeling zouden hebben besproken. ‘De wijzers van de klok gaan snel, dat merk je later wel,’ zong Herman bij de geboorte van zijn jongste dochter Anne. Veertig jaar verder zien we vader en dochter als twee – zich nog altijd verwonderende – volwassenen, die een gelijkwaardige toehoorder in elkaar vinden.

In Van huis uit voeren zij e...