Noëlle kijkt naar zichzelf in de spiegel en huivert. Ze voelt een diepe afkeer van zichzelf en is teleurgesteld in haar kinderen, vooral in die ene. Die gedraagt zich opstandig, schreeuwt en slaat om zich heen. Het verstoort het gezinsleven volledig. Het gedrag doet Noëlle denken aan de rare familie van haar moeder, met hun bijzondere verhalen, ruzies, misverstaan en onbegrip. Zolang ze leeft, heeft Noëlle zich verwonderd over deze familie en ze prijst zichzelf gelukkig dat zij niet zoals ...