Ik voel me erg verdrietig worden en moet m'n tranen bedwingen. Ik vertel dat dit niet de eerste keer was dat een man over mij heen loopt, zich aan mij opdringt en ik geen weerstand daartegen kan bieden. En de soep blijft overkoken. Uit m'n hoofd, m'n neus, m'n oren, m'n mond. Dan gaat het allemaal heel snel en ik weet niet wat me overkomt. Ik rol halsoverkop terug naar 1958 en ben weer dat jongetje van vijf dat van z'n paadje geplukt wordt. Dan schrik ik ervan dat ik dat jongetje alleen maar ...