Na 10 jaar ijscoman zijn, kan ik vaststellen dat ijsjes verkopen heel leuk is, maar geestelijk ook zwaar. Dat het zwaar is, komt vooral omdat je als ijscoman met veel externe factoren te maken hebt, waaraan je als ijscoman vaak niets kunt veranderen. Het weer, pech met de ijskar, het overlijden van dierbaren, ziektegevallen, Corona en de hoge inkoopprijzen van grondstoffen, zijn zomaar wat voorbeelden die het werk onmogelijk of lastig maken. Ondanks dat, blijft het leuk om mensen te ontmoeten...