Ook ik ben stukgewaaid is een collectie van notities

over aanhoudende rouw. Tien jaar na het verlies van

haar moeder stelt Emma van Meyeren vast dat rouw niet

verwerkt kan worden. In plaats van het verwerken van

verlies te positioneren als het ultieme doel, onderzoekt zij

de mogelijkheden voor een blijvend ambivalente houding

tegenover haar verlies.

In drie essays bespreekt zij de rol van nostalgie en

melancholie in het rouwproces, en doet ze suggesties

voor nieuwe omgangsvormen met rouw aan ...