Op een hoge berg zit een wezen, roerloos, met de ogen dicht, op een steen. Zo begint de ontdekkingstocht van het wezen doorheen de verschillende kortverhalen. Vaak rondtrekkend, soms stilstaand, is het op zoek naar een essentie. Van wat, is dan weer een andere vraag. Om redenen waar het wezen zelf niet direct een antwoord op kan geven, wordt het door anderen vaak beschouwd als een laatste strohalm, een reddingsboei, een baken of iets wat daarop gelijkt. Maar wie hoopt op zachte prevelingen ov...