In gevecht zijn met mezelf betekende dat ik altijd, zowel winnaar als verliezer was. Een gevecht dat onzichtbaar was voor mijn omgeving omdat het zich in mijn hoofd afspeelde. Niet eten kostte minder energie dan het gevecht aan te gaan tegen de gedachten. Tegenwoordig springen er af en toe tranen van blijdschap in mijn ogen wanneer ik bewust ben van hoe gelukkig ik nu ben en soms van verdriet omdat ik besef wat ik heb doorgemaakt. Een wereld van verschil is mijn situatie nu in vergelijking me...