"Jouw gedachten kloppen niet." Dit was een uitspraak van een hulpverlener bij de GGZ. Iemand van wie Annemiek dacht dat hij haar zou helpen met haar verdriet. Verdriet om het gemis van haar broer en vader.

Hij kon haar niet helpen. Ook niet met haar gevoelens van somberheid, eenzaamheid en "anders zijn".

Ze moest het zelf doen. Ze moest zichzelf leren kennen en accepteren dat ze was wie ze was.

Het werd een hele zoektocht met pieken en dalen, maar het lukte haar. Een keerpunt was vooral het ...