Adriaan Raemdonck praat als een Panter, lenig en ontembaar, in hoogsteigen maximes. Twaalf postulaten dienen als emblemen om meer dan vijftig jaar kunstgeschiedenis te markeren. Hij vertelt over bevrijding en verbinding. Over dromen en de elektriciteit niet kunnen betalen. Over het onzichtbare zichtbaar maken. Over Ensor en Richter, Cox en Bervoets, en al die andere Panters in crime.

Het beroep ‘galerist’ bestond nauwelijks, dus heeft Adriaan het uitgevonden. Hij gaf het vorm en inhoud, e...