Hij was verantwoordelijk voor de deportatie van meer dan tachtigduizend joden vanuit Westerbork naar de vernietigingskampen. Meestal gaf hij persoonlijk, ‘met een wenk met de hand’, het vertreksein voor de treinen. Albert Konrad Gemmeker, commandant van Kamp Westerbork. Na de oorlog kreeg hij tien jaar. Wegens goed gedrag was hij na zes jaar weer vrij: in 1951 was hij weer terug in zijn geboortestad Düsseldorf.

SS-Obersturmführer Albert Gemmeker was charmant. Ad van Liempt deed diepgaan...

Mensen uit de oorlog: ze blijven Van Liempt bezighouden. Voor deze speciale uitgave maakte hij zes bijzondere portretten van mensen die zich in de oorlog hebben onderscheiden. Ten goede, omdat ze tot het uiterste gingen om anderen te helpen, of ten kwade, omdat ze bijvoorbeeld onvermoeibaar waren in het opsporen van ondergedoken

Joden.

Mensenredder Joop Hollebrands uit Sliedrecht, NSB-koorleider Walter Janssens, verzetsleidster Heleen Kuipers-Rietberg, Jodenjager Jan Smorenburg, NSB-coryfee J...

De Maliebaan, kroonjuweel van Utrecht: een prachtige, brede laan van precies een kilometer lang, met aan beide kanten fraaie herenhuizen en stadspaleizen. Het is een van de meest geliefde plekken van Utrecht, maar ook een plek met een weerbarstige geschiedenis.Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte de Nederlandse 'Unter den Linden' als een magneet op de Duitse bezetter en de NSB. Musserts hoofdkwartier was er al in 1937 gevestigd, na 1940 volgden nog zeker vijftien nazi-instituten. Er vonden p...

Of het nu ging om het ophangen van oranje slingers met de W van Wilhelmina, het rondbrengen van Het Parool of een gewapende aanslag op een Weermachtsoldaat, de bezetter trad meedogenloos op tegen degenen die zich tegen de Duitse overheerser verzetten. Uit nieuw onderzoek in meer dan tweehonderd strafdossiers van veroordeelde oorlogsmisdadigers blijkt niet alleen hoe de Duitsers de jacht op het verzet organiseerden, maar ook hoe gruwelijk de rol is die landgenoten daarin speelden.

Dezelfde on...

Je staat aan de rand van een tarweveld in het gehucht Rademakersbroek bij Varsseveld, waar op een dag in maart 1945 46 mannen werden geëxecuteerd en je denkt: hier is het gebeurd. Of je loopt in voormalig Kamp Amersfoort over de schietbaan, 350 meter lang, uitgegraven door gevangenen met de schop – en je realiseert je dat de dood hier destijds nooit ver weg was. Of je ziet de vroegere gevangenis Blokhuispoort in Leeuwarden, waar in december 1944 het verzet zonder een schot te lossen 51 gev...

We schrijven jaren '50 van de vorige eeuw. Utrecht is weer het wat slaperige provinciestadje geworden dat het ook voor de oorlog is geweest. Het herstelt zich snel van de schande die over de stad kwam toen het jarenlang door de collaborerende NSB de 'Stad der Beweging' werd genoemd. Dan slaat Utrecht de weg in naar de positie van bruisend hart van Nederland. Het begint met gebiedsuitbreiding: in het oosten, noorden en zuiden snoept Utrecht stukken grond af van de buurgemeenten. Dan de ontwikk...

Na hun boek Hier is het gebeurd over 50 Nederlandse oorlogslocaties, hebben fotograaf Rolf Baas en schrijver Ad van Liempt nu Duitsland doorkruist.

Ze doen verslag in woord en beeld van 50 memorabele plaatsen uit het Derde Rijk (1933-1945). Ook van minder bekende plaatsen als Zeithain, kamp voor Russische krijgsgevangenen, Köpenick (van de Köpenicker

Bloedweek) en het kamp Föhrenwald waar joodse overlevenden, midden in Duitsland, nog heel lang na de oorlog beschutting zochten.

Je staat in ...

Ad van LiemptSelmaDe vrouw die Sobibor overleefdeHaar levensverhaal, haar onderduik in Polen,haar dagboekSelma Wijnberg (Groningen, 1922) is een van de zeer weinigen die Sobibor overleefde. Dat was ook helemaal niet de bedoeling van de nazi’s. Sobibor was een vernietigingskamp, dat niemand mocht overleven, zodat na de oorlog nooit iemand zou kunnen getuigen over de massamoord die daar werd gepleegd.Die opzet mislukte. In Sobibor brak in oktober 1943 een opstand uit, waardoor enkele honderden...

Begin maart 1943, wanneer de jodendeportaties in Nederland enige stagnatie vertonen, besluit de Duitse bezetter het premiewapen in te zetten. Een groep van dertig, later vijftig, Nederlandse collaborateurs wordt vrijgesteld voor de betaalde jodenjacht. Deze leden van de ‘Colonne Henneicke’ krijgen zeven gulden vijftig per ingeleverde jood. Op deze manier sporen de Nederlandse jagers tussen de acht- en negenduizend slachtoffers op, van wie de meesten in de vernietigingskampen terechtkomen.

...