Leve de chaos is een openhartig essay van Leon Heuts over het trauma van zijn moeder en de gevolgen daarvan voor zijn eigen leven, tot op de dag van vandaag. Zijn moeder maakte aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, als jong Duits meisje in een schuilkelder, het bombardement op Maagdenburg mee. Totale chaos. Zij heeft nooit een echte moeder voor hem kunnen zijn. Hij verliet haar op zijn negende en koos voor zijn vader. Toen hij haar tien jaar later voor het eerst weer ontmoette, was hij

ee...

Wist je dat de godin Isis volgens de Griekse mythen de regenboog gebruikt als brug om berichten van de goden af te leveren aan de mensen? Dat het noorderlicht volgens volksverhalen uit Estland ontstaat als er magische paarden met hun wagens langs de sterren galopperen? Of dat je volgens de hindoeïstische mythologie in de toekomst kunt kijken als je een maansteen, gevormd door maanlicht, in je mond stopt? Ontdek in Van maansteen tot morgenster de verhalen uit culturen van over de hele wereld ...

Stel je een koude lentedag voor – met de dauw nog op het gras – waarop de majestueuze eland voor het eerst een stap over onze landsgrens zet – en ze besluit te blijven. Beeld je een meanderende rivier in waarin de meterslange steur haar weg naar zee zoekt, terwijl ze geruisloos een kudde wilde waterbuffels passeert. Is dit Nederland over twintig jaar?

In Wildernis in eigen land schetst Jeroen Helmer (ARK Rewilding Nederland) zijn toekomstbeeld van rijke natuur in de Lage Landen en toont ...

Het eerste liedjesprentenboek van het trio De Groot-Van der Steen-Janssen, Soms als ik een vlinder zie, sloeg in als een… vlinder: veelkleurig, verrassend, veelzijdig en vernieuwend. Zoals in de recensie op bazarow.nl stond: ‘een schatkist waar een gezin lang iets aan kan hebben (…) een gul boek dat met liefde en aandacht is gemaakt. Ik word er wel hebberig van. Het smaakt naar meer!’ En nu is er meer! Maak kennis met de bok en de geit, de vliegenzwam, de krokodil en talloze andere we...

Iedereen die weleens iemand verloren heeft, zal zich kunnen herkennen in het oerwoud van verdriet. Gelukkig zijn er woorden om uiting aan dat verdriet te geven, en prachtige beelden om je door te laten omarmen.

Na haar vorige gedichtenbundel Papa, ik mis je kreeg Mireille Geus regelmatig de vraag of er ook een versie was voor kinderen die hun moeder verliezen. Die is er nu, met opnieuw wondermooie tekeningen van Evy Van Guyse. Een boek om keer op keer stil van te worden. Soms kluts ik de woor...