We worstelen vaak met onze hang naar ironie. Want nemen we nog wel iets serieus? Guido Vanheeswijck toont dat denkers in de lijn van Socrates altijd weer de lach als middel hebben gehanteerd om ons, Europeanen, wakker te schudden en onze zekerheden onderuit te halen. De lach kent talloze schakeringen die Vanheeswijck nauwgezet beschrijft: superieur, grimmig, sluw, cynisch, kwetsend, tragisch, flauw, open, begrijpend, innemend, inlevend, respectvol. Zo groeit De draad van Penelope uit tot een ...

Over meditatie wordt vaak zo wollig gesproken dat je je afvraagt of er nog wel echt iets mee bedoeld wordt. Maar wat betekent het echt? Hoe doe je het? En wat kan het met je doen? In Een kleine meditatiegids worden enkele basispunten van meditatie zo helder en scherp mogelijk neergezet. In de eerste plaats is het een handleiding. Drie korte hoofdstukken geven een praktische beschrijving van drie eenvoudige meditatievormen uit de boeddhistische traditie waarmee je zelf meteen aan de slag kunt....

Amerika, het land van eindeloze mogelijkheden. Wouter Deboot rijdt er dwars doorheen, op de fiets. Steven Claerhout reist in een camper mee als rechterhand. Op hun tocht gaan ze op zoek naar de ziel van Amerika. Die zit niet in wolkenkrabbers, maar bij gewone mensen. Die gewone Amerikanen maken het land buitengewoon. In hun wonderlijke boek Dwars door Amerika nemen Wouter en Steven ons mee op hun reis. Overal waar ze komen, ontmoeten ze Amerikanen die blaken van optimisme. En mensen die moedi...

Alle ijkpunten lijken uit onze wereld te verdwijnen. Of het nu gaat om religieus geïnspireerde rituelen of om spiritueel weten, straks lopen we met zijn allen rond als totaal bevrijde individuen, zonder de last van traditie of overgeleverde gebruiken. We knutselen onze identiteit en lifestyle zelf bij elkaar. Volgens Herman De Dijn blijft onder de oppervlakte echter het verlangen naar betovering aanwezig. Voor hem kunnen de mensen nooit zonder rituelen en verwondering leven. In dit erudiete ...

Als we denken aan Parijs, dan denken we aan de Eiffeltoren, het Louvre, het lieflijke Montmartre, de Lichtstad. Luc Sante haalt in Het andere Parijs alle clichés onderuit en vertelt de verborgen geschiedenis van een stad die werd bevolkt door schilderachtige personages, revolutionairen, lichtekooien, onruststokers, bohemiens en straatzangers. Het was een stad van de arbeiders, de criminelen en de populaire cultuur, een stad die aan het zicht onttrokken was en vandaag zogoed als volledig is v...