Lomp gedrag, anderen opzij duwen, alleen voor je eigen belangen gaan, minachting voor andersdenkenden, onverzadigbaarheid en zelfingenomenheid: enkele kenmerken van het dikke-ik dat zich inmiddels in ons land in vele gedaanten manifesteert.

Varierend van zelfverrijkende managers, ijdele tv-persoonlijkheden en elkaar verdringende politici tot kijvende columnisten en gewelddadige voetbalsupporters. Het dikke-ik is vrij, autonoom en welvarend - en tegelijkertijd hoogst ontevreden.

De een doet dat ...

Aan het begin van deze eeuw lijken de eigen kracht van jeugdigen en ouders en de kracht van hun omgeving zowel uitgangspunt als doel van het jeugdbeleid en de praktijk.Welke theoretische en ide

In oude teksten over opvoeding kun je inzichten vinden die naadloos aansluiten bij je eigen ideeën. Soms wekken ze verwondering omdat je je realiseert dat wat nu vanzelfsprekend is ooit gloednieuw was. Maar oude pedagogische inzichten kunnen ook tot nadenken stemmen doordat ze juist haaks staan op alles wat we tegenwoordig vanzelfsprekend vinden. Helaas komen de meeste opvoeders en pedagogische professionals er nauwelijks toe om kennis te nemen van het werk van grote pedagogen. Dat is vooral...

De zorg voor mensen met psychiatrische en psychosociale problematiek is omgebogen richting herstel en participatie. Waar de kennis van de professional vroeger het uitgangspunt was, is nu de wens en de ervaringskennis van de zorgvrager het startpunt.

Maar wat betekent dit voor de professional, voor zijn houding en attitude in contact met cliënten? Hoe vorm je een goede samenwerking met hen en hun naasten? Hoe voorkom je dat dit een verzwaring van de zorg wordt? Is herstel wel voor iedereen mo...

Vijftig jaar geleden hoorden jonge kinderen thuis bij hun moeder en waren er nauwelijks kindercentra. Ze speelden met broers, zussen of buurkinderen in en rond het huis zonder professionele begeleiding. Lang niet alle kinderen gingen naar de kleuterschool. En niemand had nog gehoord van leerlingvolgsystemen voor peuters en kleuters om hun taal en cognitie te beoordelen met het oog op schoolsucces. Binnen enkele generaties is de opvoeding van jonge kinderen diepgaand veranderd. Genetisch veran...

‘Wat werkt’ voor de jeugdzorg, de maatschappelijke opvang, ggz, gezinshuizen, de forensische psychiatrie, gehandicaptenzorg, het speciaal (passend) onderwijs en gemeenten.

Nederland is een welvarend land en onze kinderen behoren zelfs tot de meest gelukkige ter wereld. Toch geldt dat niet voor iedereen. Sommige kinderen en volwassenen hebben een biologische, psychologische en sociale kwetsbaarheid en een mindere weerbaarheid. Leefklimaat! geeft concreet werkende handvatten voor het verbet...

In zorg en welzijn is er verschuiving gaande van instrumentele zorg naar relationele zorg. De relatie tussen professional en cliënt vormt de bedding voor goede zorg. Hierbij wordt persoonsgerichte zorg ingebed in de betekenis van sociale netwerken. Daarnaast is het belangrijk dat de samenleving de mogelijkheden biedt om mee te tellen en mee te doen. Individuele dienstverlening richt zich ook op maatschappelijk functioneren en sociale inclusie. Dit handboek belicht al deze facetten.

In de met...

"Het is prachtig, het lukt goed, we zijn enthousiast, maar we zouden graag weten wat we doen" (citaat uit: Jongerius, 1963)

Het hierboven genoemde citaat is meer dan vijftig jaar oud maar desondanks nog steeds actueel wat betreft de onduidelijkheid en de onbekendheid die het vakgebied sociotherapie kent. Dit is opvallend en bovendien een gemis, omdat talloze GGZ-medewerkers op HBO-niveau dagelijks sociotherapie beoefenen in het contact met hun cliënten; psychiatrisch verpleegkundigen, groeps...

Het groepsklimaat in de verstandelijk gehandicaptenzorg is een belangrijke factor voor het welzijn en de ontwikkeling van individuele cliënten. Begeleiders hebben daarom de opgave om een positief en gunstig groepsklimaat te creëren. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want dat kan behoorlijk ingewikkeld zijn. In dit boek wordt voor het eerst beschreven hoe begeleiders in (L)VG-(woon)groepen hier methodisch aan kunnen werken.

Tot nu toe moesten begeleiders zelf de vertaalslag maken van alg...

Gesprekken met kinderen voeren we allemaal. Voor leerkrachten, hulpverleners voor kinderen en gezinnen of voor (jeugd)artsen is het voeren van gesprekken met kinderen een kerntaak.

In Luister je wel naar míj? beschrijft Martine Delfos hoe gesprekken met kinderen van vier tot en met twaalf jaar gevoerd kunnen worden. Hoe krijg je ze aan de praat over wat hen bezighoudt? Moet je praten en spelen tegelijk? Welke vraagtechnieken zijn op welke leeftijd geschikt? Hoe schat ik de mentale leeftijd v...