Als Emma net een relatie heeft met Joost, blijkt tot haar grote schrik dat ze zwanger van hem is. Zij en Joost besluiten het kind toch te laten komen en er samen voor te gaan zorgen. Als Tom negen maanden later ter wereld komt, huilt hij maandenlang. Dag en nacht. Emma voelt al snel instinctief aan dat er "iets" met Tom aan de hand is. Haar vermoeden wordt bevestigd als bij Tom op vijfjarige leeftijd de diagnose Syndroom van Asperger wordt gesteld. In de autobiografie Tom beschrijft Emma hoe ...

In juli 2000 krijgt een 22-jarige Spaanse uitwisselingsstudente bij de historische Helpoort in Maastricht een luik op haar hoofd dat is opengemaakt door de 17-jarige Mohcine Benchaba. Ze sterft ter plekke. Mohcine - die op het fatale moment in een psychose verkeerde – houdt vol dat het een ongeluk was, maar volgens de rechters was het opzet. Mohcine wordt veroordeeld voor doodslag en krijgt 9 maanden celstraf en TBS opgelegd.

Zeventien jaar later zit Mohcine nog altijd in TBS. Heropening v...

Als zoon van een vrachtwagenchauffeur gaat Charlie regelmatig met zijn vader mee op reis. Eenmaal ‘volwassen’ wordt hij zelf chauffeur wat hij combineert met het werken in de horeca.

Charlie houdt van afwisseling, ook als het om vervoermiddelen, woningen, werkgevers en niet in de laatste plaats om vrouwen gaat. Als zijn leven begint te lijken op een aaneenschakeling van vergissingen, verliefdheden en ongelukken krijgt hij een telefoontje dat zijn leven op zijn kop zet.

Het verhaal van Cha...

Jacques Smeets (1951) uit het Nederlandse Elsloo (Stein) beschrijft in dit boek zijn persoonlijke ontwikkeling en beleving van het politieberoep dat hij van 1 oktober 1969 tot 1 november 2012 uitoefende.

Op 17 jarige leeftijd wordt Jacques aangetrokken tot het politieberoep door een wervingscampagne voor jonge politiemensen en hij solliciteert. Er volgt een psychologische strijd met zijn vader, die niet veel ophad met gezag en autoriteit.

De loopbaan start bij de gemeentepolitie in Maastricht...

Wat als ziekte en verlies op betrekkelijk jonge leeftijd ongenadig je pad kruisen?

Ik was 28 toen mij dit overkwam. Na een eerdere diagnose hiv en het verlies van mijn partner moest ik de draad weer oppakken voor ‘een zo’n normaal mogelijk leven.’ Maar kon dat eigenlijk wel?

Hiv in de jaren tachtig van de vorige eeuw was beladen, stigmatiserend en beangstigend. Voor mij was het vooral iets dat mij was overkomen, maar het was niet wie ik was. Geen zelfstigma!

Wanneer diezelfde hiv iets...