Als kind van gescheiden ouders, was ik voor het mannelijke contact aangewezen op mijn opa. Wel ik had geluk, en veel mensen beweren dit, maar het was toch echt ik die in het bezit was de liefste opa en oma. Dit heeft me dan ook heel jong aan het denken gezet.

Wilden andere kinderen brandweerman, agent of conducteur worden dat ging voor mij niet op. Ik had maar één roeping en dat was opa worden. Het hield natuurlijk meer in, om het te worden, dan ik toen voor mogelijk had gehouden. Maar het ...

Marlies Souren is dichter en schrijver voor het Utrechts Nieuwsblad schreef zij 12 jaar recensies over beeldende kunst en tevens 5 jaar lang een wekelijkse column.

Eerdere uitgaves van Marlies o.m;

Iglo- poezie uitgever: Salix Alba -1980

Gele gedichten uitgever: De vleermuis Roermond

Pyramide uitgever: eigen beheer

Notebook uitgever: eigen beheer

Meer lief dan leed uitgever: B...

Als je in een kliniek voor depressieve ouderen verblijft valt je één ding als eerste op: het zwijgen en het staren. Ik maakte er een gedichtje over op 17 maart 2023. Ik was toen allang weer thuis, maar een aantal dingen spoken nog regelmatig door mijn hoofd. Vooral ook compassie ten opzichte van medepatiënten.

een vogel of een schorpioen

of een roepende in de woestijn

ze vinden het staren zo waardevol

dat ze het veelvuldig beoefenen

een uilskuiken dat nergens bang voor is

bepaalt de gang v...