Een universum vol antihelden. Dat is wat Anthony Palaia ons serveert met zijn vierde worp. Zijn verhalenbundel 'Prairie' is gedrenkt in alcohol en een roekeloos nihilisme. De zwarte humor druipt van de muren in onvergetelijke scènes, Palaia’s nietsontziende pen brengt een tragiek zonder weerga, die evenwel heel herkenbaar is als wijzelf ook eens echt zouden rondkijken in de westerse samenleving.

'Prairie' brengt een mix van onconventionele verhalen, verpakt in spanning, horror en drama. Vo...

Dit is een verhalenbundel zonder weerga. Naïef, incorrect, ontroerend, hilarisch, schrijnend, onbehouwen, meestal grof, maar bovenal: authentiek en pretentieloos. Dit is werkmanspoëzie, die nu eens slaat en bijt en dan weer zacht is als een moedershand.

In een taal die heel dicht aanleunt bij het dialect neemt de schrijver je mee in het leven van een jongetje dat opgroeit in de speeltuin van de jaren zestig en zeventig. God en Deurwaarder (ja, met hoofdletter) zijn nooit ver weg. Op het pla...

Op een hoge berg zit een wezen, roerloos, met de ogen dicht, op een steen. Zo begint de ontdekkingstocht van het wezen doorheen de verschillende kortverhalen. Vaak rondtrekkend, soms stilstaand, is het op zoek naar een essentie. Van wat, is dan weer een andere vraag. Om redenen waar het wezen zelf niet direct een antwoord op kan geven, wordt het door anderen vaak beschouwd als een laatste strohalm, een reddingsboei, een baken of iets wat daarop gelijkt. Maar wie hoopt op zachte prevelingen ov...