Orale implantaten zijn niet meer weg te denken uit de mondzorg. Toch heeft het lang geduurd voordat het implantaat zijn weg vond in de geneeskunde. De opmars begon in de orale geneeskunde. Implantaten werden daarna steeds vaker toegepast bij amputaties in andere plaatsen in het lichaam.In 1965 behandelde de Zweedse chirurg Per–Ingvar Brånemark voor het eerst een patiënt volgens de osseo–integratietechniek. Brånemark ging voorzichtig te werk: pas nadat hij in tien jaar tijd een aanzienl...

Osseointegratie, een revolutionaire techniek in de mondzorg, maakt het mogelijk prothesen stabiel te verankeren. Zo kunnen uitneembare tandprothesen door vaste prothesen worden vervangen of in elk geval stevig op enossale implantaten worden verankerd. Dit verhoogt de kwaliteit van leven bij veel patiënten. Osseointegratie wordt echter door de betrokken beroepsgroep, gezondheidsinstanties en de publieke opinie nog onvoldoende op waarde geschat.Het boek Immediate belasting biedt een kritische ...

Een gezond parodontium is het fundament voor succesvolle restauratieve tandheelkunde. Zo ontstond bij de auteur, Jan van Hoeve - zelf tandarts - de belangstelling voor parodontologie. Om het resultaat van zijn handelen op langere termijn te kunnen beoordelen, heeft hij vanaf het begin van zijn praktijk in 1970 zo veel mogelijk patiënten klinisch, röntgenologisch en fotografisch gedocumenteerd.De casuïstiek en de evaluaties die zodoende ontstonden zijn door Van Hoeve beschreven in meer dan ...

De laatste jaren ontstaat er een steeds grotere vraag naar cosmetische tandheelkundige behandelingen. Het bleken van elementen is daar een belangrijk onderdeel van, mede populair geworden door de aandacht hiervoor in diverse media.Steeds meer patiënten stellen zich bij de behandeling als consumenten op, die graag zelf willen bepalen hoe hun gebit eruit moet zien. Ondanks deze autonome opstelling hoeft de tandarts echter niet in alle gevallen aan alle wensen van de patiënt te voldoen. Ook de...

Al geruime tijd is het beleid van de overheid erop gericht de samenwerking in de zorg te bevorderen. Dit beleid heeft zijn vruchten afgeworpen: inmiddels zijn rond de 2000 praktijken (40% van de Nederlandse praktijken) aan te merken als samenwerkingspraktijk: meer dan één bevoegde tandarts werkt er samen met een wisselend aantal mondhygiënisten, assistenten en andere medewerkers. Als deze trend zich voortzet, zal het aantal samenwerkingspraktijken met 1% per jaar toenemen.Tegelijkertijd is...