Na jaren van relatieve rust kreeg de Europese Unie de ene crisis na de andere te verwerken. Van de financiële crisis tot de oorlog in Oekraïne. Van de Brexit tot de pandemie. Aanvankelijk wist de Unie niet hoe ze met zo’n crisissen om moest gaan. Maar beetje bij beetje, crisis na crisis, hebben we sneller en krachtiger teruggeslagen. We hebben getoond dat we weerbaar en veerkrachtig kunnen zijn in een wereld die onzekerder en ontstabieler is geworden.In De comeback van Europa beschrijft E...

Wat betekent de Europese Unie voor u? Tenzij u expert of insider bent, wellicht vooral een ver-van-uw-bed Brussel met grote gebouwen en conclaven van regeringsleiders. Maar die anonieme Europese Unie is in revolutie. Grootmacht Europa beschrijft hoe de klimaatcrisis, de pandemie, de oorlog in Oekraïne, het einde van de globalisering en de nieuwe koude oorlog met China de Europese Unie tot de belangrijkste politieke kracht in Europa hebben gemaakt. Het toont aan hoe de missie en de identiteit...

Vlaanderen heeft zichzelf vastgereden. Snelwegen slibben dicht. De NMBS is ontspoord: treinen rijden niet op tijd of helemaal niet. De Lijn mist vaak de bus. Buurtbewoners van de luchthaven van Zaventem klagen over lawaaierige vluchten. Vlaanderen zit met een mobiliteitsknoop in zijn maag. Hoe is het zo ver kunnen komen? Hoe krijgen we deze knoop ontward?Marc Descheemaecker beseft als geen ander dat we vandaag een crisis van het mobiliteitsbeleid beleven. Uit eerste hand vertelt hij in Dood s...

Links heeft in Vlaanderen amper een antwoord klaar op de schaamteloze verrechtsing van politiek en samenleving. Nochtans is de ideologische strijd terug van weggeweest. Na vier decennia neoliberalisme, het ‘einde van de geschiedenis’ en het beruchte ‘there is no alternative’ komt er een einde aan de ongebreidelde globalisering.

Er valt veel puin te ruimen. Het rechtse en extreemrechtse nationalistische spook waart weer door Europa. Ook in Vlaanderen bereiden ze zich voor op een regime...

Al 30 jaar lang zorgt ‘de kloof met de burger’ voor wanhoop in de Wetstraat. Sinds die beruchte Zwarte Zondag in 1991, is nog niemand erin geslaagd die kloof ook maar een beetje te dichten. Ze lijkt een structureel onderdeel geworden van de democratie.

Waarom mislukken alle pogingen om die zogenaamde kloof te dichten? Met recente en minder recente voorbeelden – federale kieskring, verlaging van de stemgerechtigde leeftijd, afschaffing gemeentelijke opkomstplicht, hervorming Senaat… â€...

2024 is een belangrijk verkiezingsjaar in Vlaanderen. Op 9 juni kiezen we de Vlaamse, Brusselse, Belgische en Europese parlementsleden, op 13 oktober zijn er gemeenteraads- en provincieraadsverkiezingen. Die verkiezingen zijn tegenwoordig onderhevig aan de ‘paradox van de democratie’. Volgens die paradox heeft de politiek er in de loop van de tijden alles aan gedaan om zoveel mogelijk burgers te laten participeren: vrouwen zijn toegelaten in 1948, EU-burgers en migranten mogen stemmen, en...

Weinig Belgen liggen wakker van staatshervormingen. Politici zouden zich beter met de 'echte' problemen van de mensen bezighouden, klinkt het vaak. Hoe je die staat organiseert, vormt nochtans de basis om het politieke spel te kunnen spelen.Bouteca probeert het stof van de Belgische staatshervorming af te slaan door de boeiende geschiedenis ervan te vertellen en de belangrijkste hedendaagse discussies toe te lichten. Waarom is dat federalisme eigenlijk nodig? Zouden we niet beter terugkeren n...

Politiek, het is net een bordspel. Partijen rivaliseren met elkaar om de overheidsinstellingen te koloniseren. En ze bedienen zichzelf rijkelijk met belastinggeld. Om de vijf jaar laten de kiezers de dobbelstenen rollen. Daarmee verdelen ze de grondstoffen over de partijen. Maar wat doen die daarmee? Sommige spelers bouwen een sterk partijapparaat uit. Er zijn er die pretparken afhuren om leden te lokken. Anderen investeren in vastgoed of spenderen miljoenen aan Facebook-advertenties. Wat bez...

De meeste mensen deugen, maar de spelregels niet, vindt Kristof Calvo. Onze democratie staat onder druk. De overheid en politiek hebben geen vertrouwen in de burger, de burger wantrouwt de politiek. En toch: de grote vraagstukken van deze tijd smeken om meer samenwerking. We moeten wel op elkaar vertrouwen. Er zit iets goed in elke mens, maar het is de politiek die bepaalt of dat goede kan zegevieren.De coronacrisis stelde het gebrek aan vertrouwen scherp. Plots herinnerden we ons dat er zoie...