na de guillotine

dit bed laat niet met rust

waar ‘t dier een leven waant

waar ruis tussen niets

en niets bewaakt

en hou ik vast wat er niet is

elke cel voegt zich naar patronen

je geur verliest

en, mij van het gewone

waar het hoofd ook valt

Loneliness, pain, love and something more than understanding yourself. In poetry, as a woman sees.

Om een gedicht voor elke dag te schrijven ben je wel even bezig.

Deel 2 is het resultaat van nadenken, schrijven, schrappen om vervolgens een selectie te maken voor deel 2.

Een gedicht kan je aan zetten tot nadenken en het te bekijken vanuit een andere hoek.

Wat als een gedicht je niet bevalt? Scheur de pagina eruit en gooi deze in de prullenbak,

de pagina omslaan mag natuurlijk ook.

In 2015 was er al het voornemen om bij de verzamelde poëzie illustraties te maken

die direct of zijdelings een impressie zouden kunnen geven

van het zien en overdenken van de momenten dat reizen en verblijven

een gevoel van tijdelijk alleen zijn, nadrukkelijker werd ervaren.

Spelingen in de natuur werden als in een moment in een tekening gevat.

Bij de illustraties is bewust gekozen voor zwart, wit en de grijzen en is het gebruikte

teken materiaal ; potlood, HB en 3B , Fineliners en Brush...

In 2016 kreeg ik een nieuwe aortaboog in mijn borst vanwege een aneurysma. De aanloop naar deze ingreep besloeg een paar jaar waarin ik regelmatig het ziekenhuis bezocht. In alle stadia zette ik in gedichten op papier hoe het ging en wat dat met me deed. De weerslag is dit bundeltje, dat alles bij elkaar tien jaar beslaat, van de eerste voorbode tot de laatste nacontrole.

Ik draag deze gedichten in dankbaarheid op aan de artsen die me een nieuw leven gaven. Als er één les is die ik uit mij...