De maritieme geschiedenis van Middelburg kent een lange traditie van handels- en scheepvaartorganisaties, zoals de VOC, WIC en MCC. Minder bekend is de in 1771 opgerichte 'Societeyt ter Navigatie op Essequebo en annexe Rivieren'. Doorgaans afgekort tot Sociëteit van Essequebo (SvE).

De oprichting was het gevolg van een decennialange belangenstrijd tussen Amsterdam en Middelburg om de Zuid-Amerikaanse kolonie Essequebo en Demerary, het huidige Guyana. Om de Zeeuwse krachten te bundelen trok d...

Terwijl de tijd vervliegt, is ruimte weerbarstig. Dat bleek in het bijzonder in de Reformatietijd van de zestiende en zeventiende eeuw. Toen werd het religieuze landschap weliswaar grondig hertekend, maar ruimtes die van oudsher een sacrale status hadden (zoals kerken, koren en kerkhoven) bleven vaak ononderbroken in gebruik, al dan niet met een andere functie. Deze Nieuwe Tijdingen onderzoeken daarom het (her)gebruik van sacrale ruimtes in tijden van ingrijpende religieuze verandering, een t...

Al eeuwen plaatsen nabestaanden en omwonenden een kruis op de plek waar iemand door geweld om het leven is gekomen. Deze moordkruisen vinden hun oorsprong in het gebruik van de zoenovereenkomst waar de dader soms een kruis moest oprichten op de moordplek. Bij het kruis diende de voorbijganger te bidden voor het zieleheil van het slachtoffer. Veel moordkruisen zijn in de loop der eeuwen verdwenen, maar her en der in Nederland bevinden zich op verschillende locaties nog moordkruisen. Veel van d...

The unpublished writings of a Dutch colonial official, Pieter Albert Bik (1798-1855) are studied and contextualized in this book. The remarkable autobiographical manuscript of Bik, which is here presented in English translation with annotations, provides a unique glimpse of the wide horizons of the world of Dutch colonialism, tracing his many journeys in Europe, the Dutch East Indies and Japan as well as across the oceans in the first half of the nineteenth century.

In this work, Mikko Toivan...

Andreas Vesalius (1514-1564) was de eerste anatoom die de onfeilbaar gewaande leer van Galenus zwaar onder vuur nam. Hij verwees de theorie van de humores, de vier lichaamssappen, naar de prullenmand.

Frederik Ruysch (1638-1731) wijdde zijn hele leven aan het onderzoek van het menselijk lichaam. Hij perfectioneerde de techniek om bloedvaten op te spuiten en kon zo een zeer mooie collectie anatomische preparaten aanleggen waarvoor tsaar Peter de Grote persoonlijk naar Amsterdam kwam.

Govert Bi...