“The more I reflect on her work, the more it appears to me as

a peculiar form of Land Art”, is how arthistorian Ory Dessau

describes the art practice of Marie Cloquet. The artist put

together an extensive archive of photographs and uses it time

and again to create her monumental landscapes on canvas.

She considers the images, both digital and analog, as sketches

and sees similarities between her process and that of classical

painters. Close to the way in which, for example, the Fle...

De kunst van Jacqueline Mesmaeker is ongrijpbaar, zoals zand dat tussen de vingers glijdt. Het nestelt zich in onze geest

en laat ons niet los. Nochtans bleef zij het grootste deel van haar carrière werken in de schaduw van vele mannelijke collega-kunstenaars. Over een tijdspanne van 50 jaar real- iseerde Mesmaeker een ongezien oeuvre dat zich inschrijft binnen de recente Belgische kunstgeschiedenis als revelerend.

CC Strombeek, BOZAR en het Roger Raveel Museum brachten in 2020 telkens een ...

In his new body of work Stories, I–XX the artist elaborates on his displacement of painting into other realms to engage us in a rhythmical reflection on color. As we move from one Story to the next, the idiosyncratic nature of these cutout plywood pieces comes to confront their seriality — form and logic sporadically emerge and disappear. During the 1980s, Richard Tuttle began experimenting with materials and framing devices to probe art’s relationship to scale, form and systems of disp...

Jan De Vliegher’s (°1964, BE) paintings are a meeting of Abstract Expressionism and Impressionistic joie de vivre, joie de peindre pur sang. Since his debut in 1998 De Vliegher has been creating large-scale paintings based on his impressions of daily life. He finds beauty in the small such as paddling beachgoers and porcelain show-off crockery, but also in the large and luxurious such as the halls of Versailles and Venetian terraces. De Vliegher paints in series that have a fast, almost ob...

We are not talking about the Sex Pistols presenteert een reeks van 97 composities met bloemen van Werner Mannears (°1954,

België). Mannaers omsluit in zijn gouaches meerdere kunsthistorische referenties, die hij linkt aan filosofische quotes en elementen uit de popultuur. Door middel van deze ‘sampling’ techniek, creëert de kunstenaar een multidimensionale context die hem is staat stelt om de vaak existentiële thematiek te temperen met ironie en humor.

Vele jaren geleden begon Manna...