De auteur geeft het woord aan het kind dat hij was tijdens de Shoah. Als driejarige moet hij, om te ontkomen aan Auschwitz, onderduiken bij Vlamingen uit Brussel die hem op handen dragen. Elke dag wacht hij daar, spelend met zijn schaduw, op de terugkeer van zijn gedeporteerde ouders. Komen ze nog terug? Het kind is grappig en aandoenlijk. Met zijn ironie weet de veerkrachtige auteur alle pathos te verijdelen.

Dit boek vertelt het verhaal van 1947, een vergeten scharnierjaar waarin zich een wereldordening kristalliseerde die gedurende decennia onze wereldpolitiek zou bepalen. Gebruik makend van uiteenlopende historische bronnen, waaronder memoires van de belangrijkste protagonisten, dagboeken van burgers, krantenverslagen en vrijgegeven CIA-documenten, brengen de auteurs een meeslepend relaas van een ongelooflijk boeiend jaar.

Ze volgen daarbij het ritme van de seizoenen, want niet alleen de handel...