Frans Kellendonk schreef ooit: ‘Ethiek betekent voor het “ik”: het kwaad in zichzelf onderkennen. Zonder die twijfel zou zijn denken geautomatiseerd en dus niet meer creatief zijn. De eerste impuls tot een verhaal krijgt een schrijver wanneer hij het met zichzelf oneens is. Twijfel en geloof zijn voor hem complementaire tegengestelden. […] Ook al schrijft hij [de schrijver] over ideeën die hem als burger heilig zijn, in zijn roman zal hij ze op losse schroeven zetten, belachelijk mak...

Na 11 september 2001 waren commentatoren het over één ding eens: de aanslagen zouden een einde maken aan het postmodernisme en alles wat daarmee werd geassocieerd. Thomas Vaessens laat zien dat in de literatuur al langer aan het postmodernisme werd getwijfeld. Eind jaren tachtig vroegen schrijvers zich al af of ze niet te ver waren doorgeschoten in hun neiging tot ‘deconstructie’. Hadden ze het niet onmogelijk gemaakt ergens in te geloven – in het nut van literair engagement bijvoorbeeld...

Saskia de Coster las Letter en Geest. Een spookroman van Frans Kellendonk in februari 2023, toen ze zich een maand lang had laten opsluiten in een glazen hok in het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen. Kellendonk probeert, aldus De Coster, ‘via zijn verhalen zijn demonen en kwelgeesten ergens onder te brengen.’ De Coster grijpt haar lectuur van de roman aan om het tijdens de lezing niet alleen te hebben over de verscheurdheid van Kellendonk, maar ook over haar eigen spoken...